Binnen de CrossFit community is het gebruikelijk dat je na een workout je behaalde score (tijd/reps/gewicht) op het bord schrijft. Alhoewel ik zelf ook heb meegedaan aan deze activiteit ben ik dit na een tijdje wel gaan heroverwegen. Ik vroeg mijzelf af ''waarom schrijf ik eigenlijk mijn score op het bord?''. Al snel kwam ik tot de conclusie dat dit een tool was om mijn ego te strelen na een les, om achteraf op het bord te kijken en te zien dat ik bij de top behoorde van de gym. Daarnaast is het opschrijven van je score iets wat je ''hoort te doen'' als je aan CrossFit doet.
Toen wij onze eigen box geopend hadden, hadden we vrij weinig leden. We stonden vaak met 3 coaches op 3 atleten. Voor die 3 atleten was het eigenlijk toen een beetje zinloos om de scores op te schrijven omdat je wel weet wie de workout ''gewonnen'' heeft. Gek genoeg naarmate onze gym ging groeien merkten we dat mensen alsnog hun scores niet op het bord schreven. Hoogstwaarschijnlijk omdat de ''harde kern'' dit ook niet deed. Onbewust ergerde ik mij hieraan, dit resulteerde in het pushen van mensen om hun scores op het bord te schrijven.
Dus na een tijd had ik een groep mensen die na elke les hun scores noteerde op het whiteboard...top, wat is er nu veranderd? Qua progressie vrij weinig, ze werden voordat zij dit deden ook fitter. Wat ik wel merkte was het volgende:
- Elke les lijkt op de CrossFit Games
- Reps > vorm
- Reps > leren
- Score > progressie
Mensen die daadwerkelijk voor de workout strategieën gingen bespreken...als ik aan het coachen was, was ik meer aan het judgen. Er was geen tijd om technische que's te geven, want ja ''dat gaat van me tijd af coach''. Als ik nu hierop terugblik moet ik eigenlijk een beetje lachen. Na een aantal maanden zijn we eigenlijk onbewust hiermee gestopt. Ik denk dat dit kwam omdat de atleten zelf ook wel snapte dat dit niet de juiste manier was om progressie te boeken.
Bovendien is het hele ''ik schrijf mijn score op om te kijken of ik progressie boek'' fenomeen in mijn ogen al een beetje twijfelachtig. Een workout doen als beginpunt met in je achterhoofd denkende dat je hem in een later stadium opnieuw gaat doen om te testen of er verbetering is. Dat vind ik zelf heel slim om te doen, een begintest en een eindtest. Het doel van zo'n test is om te analyseren waar er verbetering plaats kan vinden, deze gegevens implementeer je vervolgens in je training en uiteindelijk test je hem opnieuw om te kijken of jouw aanpak heeft gewerkt. Zodra jij een test doet en niks met de informatie uit die test doet, waarvoor test je dan eigenlijk?
Momenteel schrijft bijna niemand van onze box hun scores op het bord, Wij hebben eens in de zoveel tijd een testweek waarin we gaan kijken in hoeverre er progressie is geboekt. Het is ironisch om te zien dat als we een drop-in hebben dat zij als enige hun scores noteren. Uiteraard wil ik niemand dit gedrag afdwingen, ik wil wel graag deze mensen uitdagen om zichzelf af te vragen waarom ze dit doen en of het ook daadwerkelijk helpt bij het behalen van hun doel. Persoonlijk vind ik het noteren van scores in een schrift heel handig, dit maakt het iets individueler. Ik noteer elke dag alles heel braaf in mijn schrift, dit helpt mij met bepaalde dingen zoals: afwisseling, progressive overload, overbelasting/onderontwikkeling. Dit hoef jij uiteraard niet te doen, ik probeer met deze blog alleen duidelijk te maken dat lange termijn progressie veel waardevoller is dan een goeie score op het whiteboard. De scores die je op het whiteboard schrijft is iedereen de week daarop al lang weer vergeten. Maar een wedstrijdje op z'n tijd is uiteraard amuserend.
-David Scharff
sport coach/atleet
Reactie plaatsen
Reacties